Een bijzondere koninklijke fotocollectie

De koninklijke fotocollectie van het ANP bestaat uit ruim honderdduizend analoge kleuren- en zwart-witfoto's die nooit eerder digitaal naar buiten zijn gebracht. De kleurenfoto’s van de leden van het Koninklijk Huis, die met name in de jaren ‘60 en ‘70 zijn gemaakt, hebben jarenlang opgeborgen gestaan in archiefkasten. Tot nu.

Fotospecialist Peter van den Doel is aan de slag gegaan om dit gigantische fotoarchief handmatig uit te zoeken en te digitaliseren. De foto’s zijn afkomstig van het ANP, NFP, Benelux en Capital press. Dat deze foto’s juist nu worden gedigitaliseerd heeft te maken met de historische waarde dat het archief krijgt. Fotospecialist Peter vertelt meer over deze bijzondere fotocollectie.

Verantwoordelijkheid
“Ik ben blij dat het ANP zijn verantwoordelijkheid neemt om dit deel van de Nederlandse geschiedenis naar buiten te brengen. Het gaat om foto’s die in een belangrijke periode van Nederland gemaakt zijn.”

Suriname als kolonie
“Een foto uit de collectie die mij is bijgebleven is Beatrix op bezoek in Suriname in 1965. Aan een tafel, wat lijkt een schooltje, zie je drie indianen zitten die de vorst niet aankijken. De foto symboliseert als het ware de onderdanigheid aan de vorstin van Nederland. Tot 1975 was Suriname nog een kolonie. Gelukkig is dat nu niet meer het geval.”

Filmende Beatrix
Een ander opvallend detail dat Peter van den Doel is tegengekomen tijdens het digitaliseren van de foto’s, is de fotograferende en filmende koningin Beatrix.“Tijdens haar reizen is de toenmalige koningin vaak te zien met een camera in haar hand. Wat ik persoonlijk een hele leuke foto vind, is een foto waarop te zien is dat Beatrix bij een fotograaf in de tas zoekt naar een nieuw filmrolletje. Blijkbaar was haar eigen rolletje vol en had ze zelf niets meer op voorraad. Deze spontane foto’s maken de leden van het koningshuis minder statisch en een stuk menselijker.”

Sterke familieband
Wat bovenal terug te zien is in de fotografie, is hoe bijzonder hecht de familie is. “Het is de manier waarop ze contact met elkaar maken”, vertelt Peter van den Doel. “Hoe ze elkaar aankijken en aanraken. Je voelt hierdoor de liefde die ze voor elkaar hebben.”

Eén seconde
Het omvangrijke fotoarchief maakt dat Van den Doel er in een razend tempo – van 1 seconde per foto – doorheen moet. Als de foto goed blijkt te zijn, neemt hij nog een seconde langer om de foto beter te bekijken. Binnen 5 seconden moet de geselecteerde foto kort beschreven zijn.

“Door deze manier van werken mis ik natuurlijk weleens een foto, dat kan helaas niet anders. Het komt ook voor dat ik soms een inschattingsfout maak en dat een foto bij de digitalisering onscherp blijkt te zijn. Ook komt het voor dat ik een bijna identieke foto selecteer. Een serie foto’s van hetzelfde onderwerp zit op verschillende plekken in het archief. Anderzijds bevestigt dit wel dat de foto niet mag missen in het digitale archief.”

Wist je dat?